Home » Kennisdatabase » Publicaties in vakbladen en e-zines » Jij creëert je eigen leven
SoulNature - psycholoog Almere

Jij creëert je eigen leven

door | 11 feb, 2006 | Publicaties in vakbladen en e-zines

Dit artikel uit 2006 is door het ter ziele gaan van het blad Religie & Mystiek niet eerder gepubliceerd

 

Ik ben waarmee ik me identificeer

Ik kan me nog herinneren dat iemand lang geleden, voordat ik het Spirituele Pad op ging, eens tegen me zei dat onze maatschappij een slachtoffermaatschappij was. Destijds was ik het daar hartgrondig mee oneens en vond juist dat ‘de overheden’ veel te hard en gevoelloos waren. In die tijd was ik net van ‘rechts’ naar ‘links’ over gegaan en was ik bezig te ontdekken dat ik een gevoelsmens was in plaats van de techneut die ik altijd dacht te zijn. Gevoelens en subtiliteiten waren topprioriteit en hadden de zakelijkheid uit me verdrongen. Ik sta er overigens nog steeds achter dat gevoelens en non-verbale interactie gruwelijk worden onderschat, maar ik sta niet meer zo achter het arbeiders aller landen, verenigt u idee. Ik ben er namelijk achter gekomen de hele klassenstrijd, die misschien wat ondergronds is gegaan maar nog wel degelijk woedt, niet méér is dan iets om je achter te verschuilen en niet de verantwoordelijkheid voor je eigen leven te hoeven nemen. Dit geldt trouwens net zo zeer voor ‘links’ als voor ‘rechts’: beide zitten vast in een idee-fixe.

Je gedachten bepalen je leven

Het afgelopen jaar ben ik veel bezig geweest met het idee van eigen verantwoordelijkheid. Ook al wist ik rationeel dat het idee dat je je eigen leven creëert klopt, gevoelsmatig voelde ik me toch nog steeds slachtoffer van mijn ‘Ziel’ die zich daar ergens ‘boven’ me bevond en in zijn oneindige wijsheid had beslist dat ik dit leven een aantal dingen ‘moest’ ondergaan. Karma heet dat met een mooi woord. Nog steeds plaatste ik dus de verantwoordelijkheid voor mijn leven buiten me; de Ziel was dan wel een onderdeel van mezelf, maar dan toch niet een integraal onderdeel, niet iets waar ik controle over of een goed contact mee had. Ik zag wel steeds duidelijker de patronen om me heen, hoe mensen steeds anderen de schuld gaven van hun ‘lijden’ en zich daar, vaak zonder het zelf te beseffen, achter verscholen. Ik besefte ook wel dat ik zelf heel sterk die slachtofferhouding had en ik probeerde wel om dat los te laten en naar mijn eigen rol in het ‘drama’ te kijken, maar toch liet die grondhouding mij niet los (of beter gezegd, liet ik die grondhouding niet los). Rationeel begreep ik het wel, maar mijn gevoel wilde nog niet mee. Ik was al wel zo ver dat ik begreep dat mijn denken mijn leven bepaalde, dat ik was wie ik ‘dacht’ dat ik was, en dat ik mijn leven dus kon veranderen door mijn denken te veranderen. Ik was dan ook druk in de weer met allerlei affirmaties die me meer grip op mijn leven moesten geven. Maar het idee dat ik mijn karma ‘moest’ uitwerken bleef me dwars zitten.

ik, Ik en IK

Terugkijkend, denk ik dat ik daar toch wel een jaar mee geworsteld heb, totdat er ineens een aantal inzichten samen kwamen en ik besefte dat ik me nog steeds vereenzelvigde met mijn ‘ik’-je, mijn persoonlijkheid, mijn verleden, mijn aangeleerde patronen en onuitgewerkte jeugdtrauma’s. Ik besefte dat ik mijn (kleine) ‘ik’ nog steeds als iets relatief los staand van mijn (grote) ‘Ik’, mijn Ziel, mijn Eeuwige Kern, zag, om nog maar te zwijgen over mijn ‘IK’, mijn Hogere Zelf, de Monad, God. Ik identificeerde me nog steeds met mijn lichaam of in ieder geval met mijn drie lagere lichamen: mijn fysieke lichaam, mijn astrale lichaam en mijn mentale lichaam, oftewel doen, voelen en denken.

Toen drong het besef tot me door dat je nooit echt helemaal de verantwoordelijkheid over je leven kunt nemen, zolang je je met je persoonlijkheid blijft identificeren, zolang je denkt dat je je lichaam, gevoel en/of denken bent en dat je Ziel en wat daar nog boven zit, dingen zijn die je moet zien te bereiken, alsof je het niet al lang BENT. Zolang je niet daadwerkelijk voelt dat je ook je Ziel bent, dat je ook je Hogere Zelf bent, dat je God bent, blijf je, tot op zekere hoogte, vast zitten in die slachtofferrol.

Stap 1: Ik ben wat ik denk

De eerste stap op weg naar het nemen van verantwoordelijkheid over je eigen leven is dus om je te realiseren dat je bent wat je denkt. Met je gedachten creëer je je wereld. Als je ongelukkig bent, komt dat omdat je je denkt dat je ongelukkig bent. De situatie op zich maakt je niet ongelukkig, maar hoe je naar de situatie kijkt. Deze wetmatigheid vormt de basis van alle cognitieve therapieën, zoals de Rationeel-Emotieve Therapie (RET) en de cognitieve gedragstherapie. Leonard Orr, de grondlegger van de Rebirthing-beweging, en zijn volgelingen gaan nog wat verder. Zij gaan er van uit dat je door middel van het veranderen van je gedachten, oftewel door het werken met affirmaties, je niet alleen je kijk op dingen kunt veranderen, maar dat je daadwerkelijk de (fysieke) omstandigheden in je leven kunt aanpassen. Zij zien ‘de denker’ als het hoogste goed en het Goddelijke als ‘iets’ dat je gedachten uitvoert. Dit laatste klopt m.i. niet helemaal, want het Goddelijke gaat voorbij de gedachten.

Ik besta dus ik denk

Het is niet ik denk dus ik besta, maar ik besta dus ik kan denken. Eerst is er het Zijn en daarna komt het denken en niet andersom. Als je in plaats van ‘het Goddelijke’ de term onderbewustzijn gebruikt, klopt het wel. Je onderbewuste, i.e. je vrouwelijke bewustzijn, voert uit wat je dagbewustzijn, i.e. je mannelijke bewustzijn, bedenkt. Dat is hoe affirmaties werken en in feite is dat ook waar meditatieve technieken grotendeels op gestoeld zijn. Je wordt wat je denkt, dus als je een mantra, yantra of mandala gebruikt en daar op mediteert, wordt je datgene waar je op mediteert. De term ‘gedachte’ is hier eigenlijk niet goed gekozen, omdat het ook beelden, gevoelens en zelfs fysieke bewegingen of houdingen (Spirituele Krijgerskunst, Hatha Yoga) omvat. Het zou beter zijn om te zeggen:

je bent waar je je mee identificeert’.

Door middel van het bewust sturen van je gedachten, gevoelens en acties kun je je leven dus drastisch veranderen. Niet alleen hoe je het leven ervaart, maar zelfs je levensomstandigheden zelf. Wat dat betreft kun je stellen dat je zelf volledig verantwoordelijk bent voor je leven. Maar hoe zit het dan met de dingen die je ‘overkomen’, dingen die je niet van tevoren weet en waar je je middels je gedachtekracht dus niet op kunt voorbereiden of kunt sturen, de karmische processen die je Ziel heeft besloten uit te werken?

Stap 2: Ik en mijn Ziel zijn Één

Het principe van karma is vrij eenvoudig. Het is de wet van causaliteit, het oorzaak-gevolg denken. In essentie komt het er op neer dat alles wat je denkt, voelt en doet een gevolg heeft. In de wetenschap is dit verschijnsel alom bekend en wordt verwoord door de formule:

actie = -reactie.

De wetenschap beperkt zich helaas tot de fysieke wereld, maar ditzelfde principe werkt net zo goed voor de innerlijke werelden. Dus niet alleen fysiek geeft elke actie een reactie, maar ook astraal (i.e. gevoelsmatig) en mentaal (gedachten). Karma wordt opgeslagen in het causale lichaam (de naam zegt het al), de bovenste drie vormloze lagen van de mentale wereld. Dit is tevens het laagste incarnatiepunt van je Ziel, je eeuwige Kern, dat wat je werkelijk bent en dat over meerdere levens heen gaat.

De Akasha records

In je causale lichaam ligt alle karma uit je verleden opgeslagen. Dit wordt ook wel de Akasha records genoemd. Bij aanvang van je lezen beslist je Ziel, in samenspraak met de engelen die verantwoordelijk zijn voor het bijhouden van karma, welk karma je dat leven gaat uitwerken. Een aantal gebeurtenissen in je leven ligt daarmee dus vast. Je kunt hier je gedachtekracht op los laten wat je wilt, maar wat gebeuren moet moet gebeuren. Hoe goed je je gedachten ook onder controle hebt en je leven daarmee bepaalt, dan nog kunnen je dingen overkomen die je niet had voorzien en die je leven drastisch kunnen beïnvloeden. Je zou kunnen zeggen dat je wat dat betreft nog steeds het slachtoffer bent van een ‘hogere macht’. De enige manier om ook hier de volle verantwoordelijkheid voor je leven te nemen is door te beseffen dat je Ziel niet een onafhankelijk iets is dat ‘boven’ je leven zweeft, maar dat je persoonlijkheid en je Ziel één integraal geheel vormen. ‘Jij’ bent je Ziel en van daaruit ben je dus ook verantwoordelijk voor de beslissingen die je, als Ziel, genomen hebt voordat je geboren werd. Zelfs als je dit nog niet zo ervaart, verandert je levenshouding al als je dit principe begrijpt en de verantwoordelijk voor je persoonlijkheid én je Ziel op je wilt nemen. Daarmee stap je ook op dit hogere niveau uit de slachtofferrol.

De Ziel is voorbij het denken

Je Ziel is een bewustzijn dat zich voorbij je gedachten bevindt en waar je met je gedachten dus ook niet bij kunt. Het werkt op een ander niveau en je zult een andere manier moeten vinden om vanuit dat hogere bewustzijn te gaan leven. Je zou het intuïtie kunnen noemen of innerlijke Weten. Het kernpunt is echter dat je ook dit hogere bewustzijn, waarvan de werking ons voorstellingsvermogen te boven gaat omdat het voorbij denken, voelen en doen gaat, als integraal onderdeel van jezelf beschouwt en je er verantwoordelijk voor voelt. ‘Jij’ bent dat hogere bewustzijn, ook al begrijp je misschien nog niet hoe het werkt of waarom het bepaalde dingen laat gebeuren. Er zijn technieken om het contact met dit hogere bewustzijn, met je Ziel, te versterken en door te dringen in de geheimen er van. Daarbij moet je vooral denken aan meditatie. Langzaam maar zeker kun je je dan bewust gaan worden van deze Hogere Werkelijkheid (Hoog in de zin van het doen, voelen en denken overstijgend) en steeds meer van daaruit gaan leven. Hoe meer je hiertoe in staat bent, hoe meer je de verantwoordelijkheid voor je leven op je kunt nemen, zelfs voor die gebeurtenissen in je leven waar je geen invloed op uit lijkt te kunnen oefenen, die je ‘overkomen’. Deze staat van bewustzijn, ‘bewust Zijn’, wordt ook wel Zelfrealisatie genoemd.

Stap 3: Ik ben God, God is mij: IK BEN

Maar zelfs éénwording met je Ziel is nog niet het eindstation. Je Ziel is een soort tussenvorm, waarbij je aan de ene kant een unieke Zelf bent, maar aan de andere kant ook onlosmakelijk één bent met het grotere geheel. Dit is één van de mysteriën van het leven: je bent zowel uniek als deel van het geheel. Hoe meer je gaat ervaren dat je één bent met het grotere geheel, hoe meer je gaat beseffen dat je één bent met alles wat groeit en bloeit, dat je één bent met de gehele kosmos, dat je die kosmos BENT. Dit geldt voor de gehele fysieke kosmos, maar ook voor de innerlijke werelden. Jij bent alles wat wel en niet bestaat, gemanifesteerd of niet. Op het moment dat je beseft dat JIJ ALLES BENT en alles in jou is, kom je bij Godrealisatie. Er is dan geen onderscheid meer tussen jou en de ander. Er is niets dat je niet zelf bent en gecreëerd hebt. Pas dan draag je de volledige verantwoordelijkheid over je leven en over het leven in het algemeen en zelfs over het niet-leven. Jij en God is Één.

The One

In de Bijbel is de Goddelijkheid van de mens heel mooi omschreven. Bij de creatie van de mens heeft God de mens gemaakt naar zijn beeld en gelijkenis (Genesis 1:26). Het gaat hier niet om een fysieke gelijkenis, maar om wat een mens in potentie is:

‘een mens is een God, sterker nog een mens IS God‘.

Dit is geen beeldspraak, dit is werkelijkheid. Wij zijn ons er alleen niet van bewust. Er staat in de Bijbel zelfs letterlijk:

‘Gij zijt Goden’.

(Psalmen, Johannes)

Hoeveel duidelijker wil je het nog hebben? Als ik me niet vergis staat er ook nog ergens dat mensen als Goden op aarde zullen lopen, maar ik kan dat helaas niet terug vinden.

Één met God

De strekking moge echter duidelijk zijn: een mens is in potentie een God. God en mens zijn Één. Dit is de laatste stap in het loslaten van het slachtofferschap en Meester zijn over alles in je leven: je realiseren dat ‘jij’ het leven (en het niet-leven) zelf bent. Eigenlijk is er in die situatie geen sprake meer van een jij of ik: er is alleen nog maar ZIJN.

Voetnoot 2019

Bij ‘stap 1’ schreef ik in 2006: ‘Je onderbewuste, i.e. je vrouwelijke bewustzijn, voert uit wat je dagbewustzijn, i.e. je mannelijke bewustzijn, bedenkt’. Ik zie dat nu anders. Het onderbewuste is zoveel krachtiger dan het bewustzijn en ons leven wordt voor een groot gedeelte geregeerd door de in het onderbewuste opgeslagen conditioneringen. Die conditioneringen zijn er ooit vanuit het bewuste in terecht gekomen en zijn vervolgens onderbewust geworden. Het onderbewuste is ook aangesloten op het collectief onderbewuste en krijgt ook van daaruit voeding. Ook het Hogere Bewustzijn werkt door het onderbewuste heen. Alleen vanuit je bewustzijn het onderbewuste veranderen is een lastige job. Beter is het om met het onderbewuste samen te werken en de enorme kracht van dat onderbewuste te gebruiken.

Wil je op de hoogte gehouden worden van nieuwe blogs?

Klik dan op onderstaande link en je krijgt een mail zo gauw er een nieuwe blog is gepost.

[activecampaign form=1]

Publicaties

Dit artikel is eerder gepubliceerd in een vakblad of e-zine. De categorie ‘publicaties in vakbladen en e-zines’ vormt een historisch archief en is ook zo bedoeld. De inhoud weerspiegelt waar ik toen stond (zie blad en datum bovenaan het artikel) en het hoeft niet noodzakelijk mijn huidige visie te weerspiegelen. Ik ben sindsdien immers ook weer een stuk verder in mijn ontwikkeling.

Gerelateerde artikelen

De liefdevolle Wet van Karma

De liefdevolle Wet van Karma

SoulNature psycholoog Almere en Amsterdam. Karma wordt vaak begrepen en als een soort straf ervaren. Dit is echter niet de bedoeling. Karma laat je de gevolgen van je acties zien, zodat je kunt zien waar je niet trouw bent aan je Zelf. Karma is in feite een heel liefdevolle vorm van confrontatie met jezelf opdat je moge zien.

lees verder
Licht, vuur en kracht

Licht, vuur en kracht

SoulNature psycholoog Almere en Amsterdam. De verschillende religies zijn verschillende uitingen van dezelfde Goddelijkheid. Ook de talen zijn een specifieke expressie daarvan, passen bij de cultuur.

lees verder
Wintertijd

Wintertijd

SoulNature psycholoog Almere en Amsterdam. Alles in de natuur heeft een natuurlijk ritme van inspanning en ontspanning. In de 24-uurs maatschappij verdwijnt dat steeds meer en dat is geen goede zaak.

lees verder

0 Reacties

Verzend een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Tweet
Share
Share
Pin