De Goddelijke Wetten
Het Goddelijke werkt volgens vaste Wetten, ook al zien wij de logica daarvan niet altijd in. De Natuurwetten vormen een onderdeel van deze Goddelijke Wetten, specifiek gericht op de creatie, het tijdelijke bestaan van de fysieke, -astrale(=gevoel) en –mentale(=gedachte) werelden. Ook de Wet van Karma is een van de vaste stramienen waarlangs het Goddelijke werkt. In feite is het principe van karma heel simpel. Als ik een bal tegen de muur gooit stuitert hij terug. Dat is de Wet van Karma op een heel elementair niveau. Je doet iets en dat geeft een reactie die weer bij je terug komt. Je hoeft niet eens spiritueel geïnteresseerd te zijn om in karma te geloven. In de wetenschap staat de Wet van Karma bekend als: actie = -reactie. In het alledaagse taalgebruik kom je karma tegen in de vorm van spreekwoorden als ‘wie een kuil graaft voor een ander valt er zelf in’, ‘wie de bal kaatst moet hem terug verwachten’, ‘boontje komt om zijn loontje’ of ‘eigen schuld, dikke bult’. Ook in de Westerse religies kom je Karma tegen. Het Oude Testament is een grote berg karma: het ‘oog om oog, tand om tand’-principe is karma ten voete uit.
De bal en de muur
Als we het voorbeeldje van het gooien van een bal tegen een muur er weer even bij halen kunnen we ook vrij eenvoudig zien wat de uitwerking van karma is. Als ik de bal met voldoende snelheid recht vooruit gooi, komt de bal met dezelfde vaart weer terug en belandt midden in mijn gezicht. Dat is even schrikken en kan ook nog pijnlijk zijn. Je kunt dit vergelijken met ‘slecht’ karma. Gooi ik de bal wat minder hard, dan kan ik de bal op borsthoogte opvangen. Je kunt dit vergelijken met ‘goed’ karma. Hoe ik de bal gooi bepaalt hoe hij weer bij me terug komt. Oftewel, wat ‘ik’ doe bepaalt wat de gevolgen daarvan zijn, hoe het karma bij mij terug komt.
“‘Ik’ ben dus zelf verantwoordelijk voor hoe mijn leven er uit ziet.”
Verleden, heden, toekomst
Mijn acties uit het verleden bepalen mijn heden en mijn acties in het heden bepalen mijn toekomst. Eerlijk gezegd begrijp ik niet zo goed waarom er zo’n weerstand heerst tegen dit gedachtegoed, het lijkt immers uitstekend te passen in het zo geadoreerde beeld van ‘eigen verantwoordelijkheid’ en ‘je eigen leven creëren’. De angel zit ‘em er waarschijnlijk in dat de meeste mensen helemaal niet bereid zijn om de verantwoordelijkheid voor hun eigen leven te nemen.
Uit het voorbeeld van de bal komt ook naar voren wat de liefdevolheid achter de Wet van Karma is. Als ik wil leren hoe ik een bal het beste kan gooien kan dit alleen maar door een bal op te pakken, die te gooien en te kijken wat het effect is. Als ik de bal niet gooi kan ik ook onmogelijk leren hoe ik een bal moet gooien. Alleen door de ervaring van mijn eerste worp ben ik in staat om bij de tweede bal anders te werpen, zodat de bal ook anders terug komt, meer zoals ik het me gewenst heb. Hoe meer ik oefen in het gooien van de bal, hoe beter ik zal leren hoe ik de bal moet gooien om hem terug te krijgen op de manier die ik wil. Leren door ervaring; wederom iets dat toch heel erg aan sluit bij onze huidige ideeën en werkwijzen: de hele gedragstherapie is er op gebaseerd en het hele onderwijssysteem is er op gebaseerd. Iedereen die goed is op een bepaald terrein, weet dat hij/zij daar gekomen is door een beetje talent en heel veel oefenen (10% inspiration en 90% perspiration (zweet) is een mooie uitspraak van, ik dacht, Dr. Phil). Karma heeft dus niets met een Goddelijk ‘oordeel’ of iets dergelijks te maken; karma is geen straf! Integendeel, het is juist heel liefdevol: je krijgt de mogelijkheid om te leren, om te groeien in de richting van perfectie, om te gaan ‘bloeien’, uit te groeien tot iets prachtigs, als een bloem die open gaat.
De verwarring rond karma
Wat maakt dan dat karma toch zo ontzettend vaak verkeerd begrepen of afgewezen wordt? Ik denk dat dat ligt aan onwetendheid. De mensheid denkt helaas de wijsheid in pacht te hebben, maar niets is minder waar; de mensheid bevindt zich nog pas in het zuigelingen-stadium van zijn ontwikkeling (of misschien zelfs nog wel in een embryonaal stadium). Wie wel eens mystieke ervaringen heeft gehad zal waarschijnlijk wel eens gevoeld hebben dat ons bevattingsvermogen simpelweg tekort schiet om onze ervaringen in woorden te kunnen uitdrukken.
Voorbij de grenzen van tijd en ruimte
De werking van Karma is voor de gemiddelde mens wel vrij moeilijk te doorgronden. De Wet van Karma werkt namelijk over verschillende dimensies heen, werkt over verschillende tijdslijnen en werkt op verschillende schalen. Met verschillende dimensies bedoel ik dat de Wet van Karma niet alleen opgaat voor fysieke acties, zoals het gooien van een bal, maar dat deze Wet ook werkt op gevoelsniveau en op mentaal niveau. Als ik me lekker voel ziet het leven er ook veel zonniger uit en ben ik tot veel meer in staat dan dat ik me een beetje depri voel. Mijn gevoel bepaalt hoe ik mijn leven ervaar. Hetzelfde geldt voor gedachten. Als ik een bepaald vooroordeel (gedachte) heb, zal ik de wereld ook zodanig beleven dat mijn vooroordeel uit komt. Dit fenomeen staat bekend als self-fulfilling prophecy. Cognitieve therapie en rationeel-emotieve therapie (RET) zijn gestoeld op dit principe: het is niet de gebeurtenis (A) die bepaalt hoe je je voelt (C), maar de manier waarop je er naar kijkt (B); Actie, Bril en Consequentie (Action, Believes, Consequence), het ABC uit de rationeel-emotieve therapie. Het spreekwoord ‘schelden doet geen pijn’ klopt dan ook voor geen meter.
Verschillende tijdslijnen
Met verschillende tijdslijnen bedoel ik dat de tijdsspanne waarover karma bij je terug kan komen kan variëren. De reactie kan onmiddellijk zijn (als ik jou een klap geef krijg ik er meteen een terug), maar het kan ook iets langer duren (als je mij een klap geeft kan ik mijn woede inslikken en je op een later moment ‘terug pakken’). Jeugdtrauma’s zou je kunnen zien als een langere termijn versie van karma: als kind heb je bepaalde besluiten genomen om te kunnen ‘overleven’ (soms zelfs letterlijk) en later in je leven kun je er tegen aan lopen dat je altijd op dezelfde manier reageert op bepaalde situaties (we noemen dit karakter; het karakter is m.i. dus geenszins onveranderlijk, zoals nogal eens wordt aangenomen, alhoewel het veranderen er van vaak wel behoorlijk moeilijk is), ook als dat gezien de situatie niet nodig of zelfs niet handig is. Tot zover is het nog te overzien, maar de tijdsspanne kan zelfs nog langer zijn en dan ga je over de grenzen van leven en dood heen. De meeste mensen zijn niet in staat om over die grenzen heen te kijken (beter gezegd, ze hebben het afgeleerd) en dat wordt het moeilijk om het verband tussen oorzaak en gevolg nog te zien.
Schaalgrootte
Om het nog wat gecompliceerder te maken, werkt karma niet alleen over meerdere dimensies en over verschillende tijdslijnen, maar karma werkt ook nog op verschillende schalen of schaalgroottes. Zo heb je naast je eigen persoonlijke karma, ook nog het persoonsoverstijgende familie-karma, groeps-karma, nationaal karma, raciaal karma, het karma van de mensheid als geheel en zelfs nog meeromvattende karma’s als planetair karma, het karma van het zonnestelsel, sterrenstelsel, melkweg, et cetera. Maar zelfs als je het puur tot de mensheid beperkt zit je al met een onoverzichtelijke brij van elkaar beïnvloedend karma. Slechts mensen die een zekere mate van helderziendheid of ‘intuïtief weten’ hebben, kunnen deze brij enigszins ontrafelen. Mediums horen tot deze categorie. Waar mediums echter vaak de fout in gaan is bij de interpretatie van wat ze zien, horen, voelen of weten. De meeste mediums komen met hun ‘gaven’ niet verder dan de fysiek-etherische of astrale wereld. Dit is slechts een kleine stap verder dan de gemiddelde mens, maar nog ongelooflijk ver verwijderd van het inzicht dat Profeten, Rishi’s en Verlichte Meesters hebben (dit noemen we ook wel Kosmisch Bewustzijn). Iedere mens kan een medium worden en paranormale gaven ontwikkelen; dat is echt doodsimpel. Iedere mens kan ook Kosmisch Bewustzijn of Verlichting bereiken, maar dit vergt behoorlijk wat meer tijd en oefening.
Anyway, deze wirwar van karma’s en het beperkte zicht dat we daar op hebben vormt een bron van onwetendheid die tot zeer veel misverstanden leidt.
Oordelen
De Wet van Karma is dus in ieder geval een heel neutrale Wet en zeker geen ‘straf van God’ of iets dergelijks.
“Hoe meer ik doordring in de werking van karma, hoe meer ik de Wet van Karma als Liefdevol ervaar.”
Maar waar deze Wet in ieder geval niets mee te maken heeft is ‘straf’; het is niet de ‘straf van God’ of de ‘gesel God’s’ of iets dergelijks. De wraakzuchtige en jaloerse God uit het Oude Testament is een menselijk verzinsel; aan God worden menselijke eigenschappen toegeschreven, verzinsels van de lower mind, het rationele, logische denken, maar God is geen persoon, het is geen wezen met dezelfde uit angst voortgekomen afgunstige trekjes als wij mensen. God geeft zelfs geen Liefde, God IS Liefde; dat is een groot verschil. Daarom is de Wet van Karma ook zo Liefdevol (alhoewel vaak pijnlijk); God kijkt naar ons als een moeder naar haar kind: Liefdevol. Net zoals de moeder (of vader) het kind steeds meer los moet laten, zodat het zich kan ontwikkelen, laat God de mensheid steeds meer los, zodat zij zich kan ontwikkelen. En net zoals een kind zal vallen en zich pijn zal doen, zal de mensheid vallen en zich pijn doen. Net zoals de moeder of vader het kind zal troosten als hij pijn heeft, zal God de mensheid helpen als zij zich tot hem keert. En zoals een kind volwassen wordt en op zichzelf zal kunnen staan, zal de mensheid volwassen worden en op zichzelf kunnen staan; het duurt alleen wat (een paar miljoen jaar) langer.
Ieder krijgt wat hij/zij nodig heeft
Iedere mens krijgt dus wat hij of zij nodig heeft voor zijn of haar groeiproces en dat kan bijzonder pijnlijk zijn. Hoe meer ik dit proces begin te begrijpen hoe minder ik geneigd ben om te oordelen. Het past steeds minder om een ‘eigen schuld, dikke bult’ houding aan te nemen, het past steeds minder om een ander te veroordelen om de levensomstandigheden die hij of zij ‘verdient’. Helaas wordt vaak het ‘heldere inzicht’ in de werking van karma vermengd met het ‘menselijke (ver)oordelen’; half God, half mens. En dat kan leiden tot hele domme uitspraken en ook tot hele domme interpretaties van esoterische ‘feiten’, hetgeen vervolgens weer aanleiding is tot heftige discussies en waarbij alles wat het zichtbare overstijgt op een grote hoop wordt gegooid en verworpen. Hierbij gaat zowel de ‘gelovige’ als de ‘ongelovige’ in de fout. Ook het toekennen van ogenschijnlijk positieve ‘labels’ en de daarmee gepaard gaande ‘oprechte verontwaardiging’ als die worden bedreigd, is een verdekte vorm van (ver)oordelen. Je ziet die persoon of instelling immers nog steeds niet voor wat hij of zij werkelijk is, maar je ziet hem, haar of het als label, als neger, homo, vrouw, gehandicapte, islamiet, et cetera. en niet als mens. Zoek naar de werkelijke Wetten van het Leven, zoek naar het Goddelijke, en hoe langer hoe meer zal het oordelen je vergaan en zul je de dingen gaan zien voor wat ze werkelijk zijn en niet voor wat jij ‘denkt’ dat ze zijn. Stoppen met denken, al is het maar tijdelijk, is daarbij onontbeerlijk. Het wonder van het Leven wordt gevonden in de Stille aanschouwing.
Wil je op de hoogte gehouden worden van nieuwe blogs?
Klik dan op onderstaande link en je krijgt een mail zo gauw er een nieuwe blog is gepost.
[activecampaign form=1]
Publicaties
Dit artikel is eerder gepubliceerd in een vakblad of e-zine. De categorie ‘publicaties in vakbladen en e-zines’ vormt een historisch archief en is ook zo bedoeld. De inhoud weerspiegelt waar ik toen stond (zie blad en datum bovenaan het artikel) en het hoeft niet noodzakelijk mijn huidige visie te weerspiegelen. Ik ben sindsdien immers ook weer een stuk verder in mijn ontwikkeling.
0 Reacties