Omgaan met hooggevoeligheid (HSP)

Online training ‘Omgaan met HSP’ – stap 2: je eigen plek

In deze stap 2 video’s, met daaronder een geschreven toelichting. De eerste video is een aanvulling en uitbreiding op deel 1 van deze online training en video 2 behandelt een nieuw onderwerp en een heel erg belangrijk onderwerp. Enjoy!

Video 2-1: je eigen plek creëren

Toelichting

Je eigen plek creëren, je eigen plek innemen … in feite is dit een uitbreiding van de eerste les ‘alleen-tijd‘. Alleen-tijd, tijd voor jou alleen, is nodig om de vele prikkels die je binnen krijgt te verwerken en een plek te geven. Alleen-tijd is nodig om je systeem (i.e. denken, voelen en je fysieke lichaam) tot rust te laten komen en weer te kunnen opladen.

Een uitbreiding daarop is dus om je eigen plek te creëren in huis. Een plek die alleen voor jou is, een plek waar je je kunt terug trekken. Ideaal zou natuurlijk zijn als je daar een aparte kamer voor kunt inrichten. Als je die mogelijkheid niet hebt, kijk dan of je ergens in huis een plek kunt inrichten tot jouw heilige plek. Je kunt daar bijvoorbeeld een altaartje maken, een tafeltje met voorwerpen die jou dierbaar zijn. De slaapkamer is een plek waar bijvoorbeeld vaak een eigen plekje gecreëerd kan worden, eventueel afschermbaar met een kamerscherm. Of ergens in je woonkamer? Het kan een plekje zijn dat je weer kunt ‘in klappen’ of afschermen als je de ruimte met anderen deelt en die je weer kunt ‘uit klappen’ als je jouw alleen-tijd wilt door brengen.

Op deze heilige plek kun je doen wat je wilt:

• je kunt er in stilte zijn, mediteren
• je kunt er muziek luisteren
• je kunt er gaan liggen en uitrusten of een tukje doen
• je kunt er je hobby bedrijven
• je kunt je er verbinden met, levende of overleden, geliefden
• je kunt het gebruiken om te contempleren, dingen te overdenken
• je kunt je er terug trekken in jezelf en je stappen overdenken
• je kunt naar je hart gaan en je afstemmen op wat jou werkelijk drijft
• je kunt het gebruiken om je thuis te voelen.
  Als je veel onderweg ben, kun je ook een mobiel altaartje maken. Zo ken ik iemand die veel reist en die dus veel in hotels verblijft. Hij heeft een klein mobiel altaartje gemaakt dat hij in zijn hotelkamer op zet. Door dat te doen kan hij zich thuis voelen in zijn hotelkamer. Het wordt als het ware zijn ‘mobiele huis’.

Concrete stappen

Kijk waar in jouw huis je een plek kunt creëren die je jouw plek kunt noemen. Richt het dusdanig in dat jij je daar prettig voelt.

Trek je regelmatig terug op die plek en neem je alleen-tijd.

Video 2-2: gezond egoïsme

Toelichting

Ik werk al lange tijd met HSP-ers en wat mij bij veel van hen opvalt is dat ze erg makkelijk zichzelf wegcijferen, zichzelf op de laatste plaats zetten, ze niet hun ruimte innemen en ze iedereen en alles voor laten gaan. Wat ik ook veel zie is:

• bang om anderen pijn te doen, om anderen te kwetsen
• bezorgdheid en over-bezorgdheid
• moeite met grenzen aan geven, moeite met nee zeggen
• verantwoordelijk voelen voor van alles en nog wat
• faalangst en perfectionisme en
• het goed willen doen, het zelf dan maar doen, moeite met hulp vragen.

Dit is deels te wijten aan de hoge gevoeligheid, waardoor je andermans pijn oppikt en denkt dat jij daar iets mee moet. En deels is dit te wijten aan onvervulde kind-behoeften, dingen die je als kind tekort bent gekomen, zoals liefde, aandacht, goedkeuring, veiligheid of erkenning.

Kinderen passen zich, vanuit overlevingsdrang, aan aan hun omgeving en dat gaat deels ten koste van henzelf. Kinderen zijn van nature al heel gevoelig en HSP-kinderen nog veel meer.

Kinderen voelen aan wat er nodig is is in hun gezin van herkomst en in hun directe omgeving en ze hebben de neiging om die leegtes in te vullen, vrijwel altijd ten koste van zichzelf.

Het is ongelooflijk belangrijk dat je leert om je los te maken van deze aanpassing ten koste van jezelf. Je bent hier niet om aan andermans verwachtingen te voldoen, maar om jezelf te zijn. Dat is echt het enige dat je hoeft te doen: jezelf zijn; dat is jouw meerwaarde aan de mensheid.

• Je hoeft jezelf niet te bewijzen.
• Je hoeft niet je best te doen (je bent al goed genoeg!).
• Je hoeft je niet aan te passen ten koste van jezelf.
• Je hoeft niet aan andermans verwachtingen te voldoen.
• Je hoeft anderen niet te beschermen (behalve kinderen en mensen die zichzelf niet kunnen beschermen, zoals ouderen).
• Het is niet jouw taak om andermans problemen op te lossen.
• Het is niet jouw taak om het anderen naar de zin te maken ten koste van jezelf.

Dit is allemaal aangeleerd gedrag dat meer zegt over degenen die jou dat, bewust of onderbewust, hebben aangeleerd dan over jou.

Je hebt te leren dat volwassen mensen voor zichzelf kunnen zorgen en dat ze met teleurstellingen en pijn kunnen omgaan; dat is wat de volwassene onderscheidt van het kind.

Of iemand die verantwoordelijkheid voor zijn of haar eigen leven op zich neemt is een keuze. Het is hoe dan ook niet jouw taak om het op je te gaan nemen als de ander er voor weg loopt: daarmee neem je de ander niet serieus en jezelf ook niet.

“Als je mensen verantwoordelijkheid geeft staan ze op, als je mensen hun verantwoordelijkheid af neemt raken ze gehospitaliseerd.”

Ik noem dit los komen van het dragen van andermans verantwoordelijkheid gezond egoïsme.

Het begrip egoïsme heeft nogal een lading in onze maatschappij; met gezond egoïsme bedoel ik een gezond besef van wat jouw verantwoordelijkheid is en vooral ook wat niet. Hier zit vaak een verblinding op: je denkt een bepaalde verantwoordelijkheid op je te moeten nemen. Deze overtuiging kan heel sterk zijn, maar hij klopt niet! Jij bent niet verantwoordelijk voor andermans problemen.

Concrete stappen

Denk hier eens goed over na! Kijk eens naar jouw gedrag en naar de achterliggende overtuigingen en vraag jezelf af: ‘klopt deze overtuiging nog wel voor mij?‘

Je kunt ook kijken of die overtuiging überhaupt wel van jezelf is of dat je hem hebt overgenomen. Herken je het gedrag en/of de overtuiging misschien van een van je ouders? Heb jij een bepaalde rol in je gezin van herkomst moeten innemen doordat iemand anders dat niet kon of deed? Heb je jezelf klein moeten maken, omdat je een broer of zus had die alle aandacht naar zich toe trok? Was een van je ouders niet in staat of bereid om de ouderlijke rol op zich te nemen?

Creëer inzicht voor jezelf. Begin te zien dat wat jij als ‘gewoon’ bent gaan zien, misschien wel niet zo gewoon is. Begin te zien dat wat jij als vanzelfsprekend ziet, misschien wel niet zo vanzelfsprekend is. En ga volwassen mensen eens behandelen als zodanig: als iemand die in staat is zijn of haar eigen boontjes te doppen en om te gaan met pijn en teleurstelling; of iemand dat ook doet is een keuze, het is niet jouw probleem en maak het ook niet tot jouw probleem!

Ga beseffen dat jouw meerwaarde zit in wie jij bent en niet in wat je doet.

N.B. om de patronen te doorbreken kun je zelf al de nodige stappen zetten. Dit soort patronen is echter vaak nogal hardnekkig, dus het kan zijn dat je professionele hulp nodig hebt om het patroon echt daadwerkelijk te doorbreken. Dat kan bij iemand bij jou in de buurt of het kan bij mij, face2face of online (via Skype of telefonisch). Neem contact met op als je hier meer over wilt weten.

Veel succes!