In het hart van de pijn is liefde

Terwijl ik deze video zat te kijken heb ik mee gedaan met Yosi. Ik ben in mijn eigen pijn gaan zitten en ik liet Brandon’s woorden op me in werken: ‘wat als ik hier niet aan kan ontsnappen, als dit alles is wat er is?’ Ik gaf alle verzet op en ik liet mijn pijn zijn … en ik brak open in pure liefde. Liefde is wat ik ben en wat ik hier op aarde kom brengen, ongeacht hoe vaak ik er van los raak en in mij ego-hersenspinsels verzeild raak.

Het leven is alleen maar een worsteling zolang je er een worsteling van maakt. Op het moment dat je alle verzet opgeeft en en alle pijn er laat zijn, dan kom je bij wat je werkelijk bent. Dit is zo’n helende ervaring dat je het de rest van je leven niet meer vergeet: je hebt geraakt aan wat je werkelijk bent, voorbij alle illusies van wat je denkt te zijn, en je weet vanaf dat moment wat ‘thuis’ is en waarvoor je hier op aarde bent. Dit is (helaas) geen permanente staat van zijn, maar hoe vaker je in Bron terecht komt, hoe sterker het je leven gaat bepalen. Langzaam maar zeker schuif je op van afgescheidenheid, pijn, problemen, onvrede e.d. naar liefde, vrede, gelukzaligheid.

“Leven wat je werkelijk bent en de illusie doorzien van wat jij dacht te zijn is het enige doel waarvoor jij hier op aarde bent.”